Różne opinie na temat skalowalności technologii Blockchain
Niedawne dyskusje w przestrzeni blockchain przyniosły na jaw rozbieżne opinie na temat skuteczności rozwiązań warstwy-2 (L2) w skalowaniu blockchainów. Justin Bons, znacząca postać w społeczności kryptowalut, podkreślił krytyczne spojrzenie na rozwiązania L2, takie jak Arbitrum, argumentując, że nie potrafią one rzeczywiście skalować blockchainów. Zamiast zapewniać skalowalność on-chain, tego typu rozwiązania są postrzegane jako tworzenie oddzielnego kanału, który odchyla od zdolności łańcucha głównego, tworząc z pozoru konkurencyjny ekosystem wyłącznie dla opłat transakcyjnych.
Obserwacje Bonsa obejmują również zastoje w sieci Ethereum, która utrzymuje raportowaną dzienną granicę transakcyjną rzędu około miliona transakcji od kilku lat. Ten zastój jest podkreślany przez porównanie do bardziej wydajnych blockchainów, takich jak Solana, który chwali się wyższymi wskaźnikami transakcji na sekundę (TPS), które przewyższają łączną wydajność łańcucha głównego Ethereum i rozwiązań warstwy-2.
CTO Ripple oferuje kontrastujące spojrzenie
W skrajnym przeciwieństwie, CTO Ripple David Schwartz prezentuje bardziej optymistyczne spojrzenie na funkcję i korzyści wynikające z konkurencyjności opłat generowanej przez rozwiązania warstwy-2. Schwartz podkreśla, że ta zdrowa konkurencja współgra z zasadami decentralizacji i wzmacnia użytkowników, utrzymując niskie koszty transakcyjne. Ta perspektywa opiera się na przekonaniu, że to korzystne dla końcowych użytkowników i stymuluje innowacje w ekosystemie, zamiast być jedynie mechanizmem do przenoszenia problemów skalowalności na sieci warstwy-1.
Dyskusja między Bonsem i Schwartzem odzwierciedla trwający spór dotyczący najskuteczniejszych metod skalowania blockchainów i struktur opłat przyjaznych dla użytkowników. To starcie nadal kształtuje dynamikę rozwoju i strategiczne skupienie w społeczności blockchain.
Najważniejsze pytania i odpowiedzi
Jaka jest różnica między rozwiązaniami warstwy-1 i warstwy-2?
Rozwiązania warstwy-1 obejmują ulepszenia bazowego protokołu blockchaina w celu zwiększenia skalowalności. Może to obejmować zwiększenie wielkości bloku lub modyfikację algorytmu konsensusu. Rozwiązania warstwy-2 z kolei budowane są na bazie warstwy blockchain (stąd „warstwa-2”) i mają na celu odciążenie sieci poprzez przetwarzanie transakcji poza łańcuchem głównym przy użyciu różnych mechanizmów, takich jak kanały stanu lub sidechainy.
Jakie są główne wyzwania w skalowaniu blockchainów?
Jednym z kluczowych wyzwań w skalowaniu blockchainów jest utrzymanie zdecentralizowanej i bezpiecznej natury sieci, jednocześnie obsługując większą liczbę transakcji. Proponowane rozwiązania muszą być zgodne z zasadami blockchaina, takimi jak transparentność i odporność na cenzurę. Balansowanie skalowalności z bezpieczeństwem i decentralizacją to poważne wyzwanie.
Jakie kontrowersje wiążą się z dyskusją na temat warstwy-1 w porównaniu z warstwą-2?
Kontrowersje głównie dotyczą filozoficznych i praktycznych kompromisów każdego rozwiązania. Zwolennicy warstwy-1 argumentują, że rozwiązania warstwy-2 mogą prowadzić do centralizacji i kompromitacji bezpieczeństwa, podczas gdy zwolennicy warstwy-2 podkreślają natychmiastowe korzyści skalowalności oraz potencjał zmniejszenia opłat i zwiększenia przepustowości transakcji bez dokonywania fundamentalnych zmian w protokole warstwy-1.
Zalety i wady
Zalety warstwy-1:
– Ulepszenia na poziomie protokołu podstawowego mogą potencjalnie korzystnie wpływać na wszystkich użytkowników w równym stopniu.
– Te rozwiązania mogą zachować oryginalny model bezpieczeństwa głównego łańcucha.
– Długoterminowe ulepszenia bez konieczności polegania na dodatkowych warstwach lub sieciach.
Wady warstwy-1:
– Zmiany zazwyczaj są trudniejsze do wdrożenia i wymagają zgody uczestników sieci.
– Mogą być mniej elastyczne i wolniejsze w dostosowywaniu się do nowych wymagań skalowalności.
Zalety warstwy-2:
– Umożliwia skalowalność i wysoką przepustowość transakcji bez zmian w głównym łańcuchu.
– Może być wdrożona szybko, a użytkownicy mogą ją przyjąć na żądanie.
– Zachęca do innowacji poprzez różnorodne specjalistyczne rozwiązania dostosowane do różnych przypadków użycia.
Wady warstwy-2:
– Może prowadzić do fragmentacji w ekosystemie i spowodować centralizację, jeśli kilka sieci warstwy-2 stanie się dominującymi.
– Potencjalnie zwiększa złożoność dla użytkowników, którzy muszą poruszać się między wieloma warstwami.
– Bezpieczeństwo może zależeć od konkretnego projektu warstwy-2 i może być inne niż gwarancje bezpieczeństwa głównego łańcucha.
Należy zauważyć, że debata między rozwiązaniami warstwy-1 a warstwy-2 często koncentruje się na znalezieniu optymalnego balansu między decentralizacją sieci, bezpieczeństwem i skalowalnością. W miarę pojawiania się nowych technologii i mechanizmów konsensusu, ta debata jest prawdopodobnie do dalszego rozwoju.
Aby uzyskać bardziej wnikliwe spojrzenie na technologie blockchain i kryptowaluty, zapraszamy do odwiedzenia głównych domen renomowanych platform blockchain, takich jak Ethereum i Solana. Prosimy zwrócić uwagę, że podane linki prowadzą do głównych domen, a nie konkretnych podstron, zapewniając poprawność adresów URL.
The source of the article is from the blog rugbynews.at